به گزارش اکوبان نیوز، وضعیت معیشت مردم به شدت در حال افت است و این موضوع زندگی عادی و معمول مردم را به خطر انداخته است تا حدی که کارشناسان و صاحبنظران بر آن شدند که هریک از پیامد‌های سخت و سنگین این بی توجهی‌ها را درقالب یک بحران جدی به تصویر بکشند، تبعاتی که مردم را بی خانه و امنیت غذایی و رفاهی آنان را تحت شعاع قرار می‌دهد.

سهم کاهشی مسکن در سبد خانوارها

در حالی ۵۵ درصد درآمد تهرانی‌ها صرف مسکن می‌شود که درآمد خانوار‌های شهری کشور هر روز نسبت به روز گذشته کمتر می‌شود. بر اساس آمار‌های رسمی، داده‌های هزینه درآمد خانوار نشان می‌دهد که سهم مسکن طی سال‌های ۱۳۵۶ تا ۱۳۹۶ بین ۲۹ تا ۳۳ درصد و از سال ۱۳۹۷ تا ۱۴۰۱ از ۳۴ درصد به ۳۸ درصد تغییر کرده بود و در سال ۱۴۰۲ به ۴۲/۴ درصد رسیده است.

با این تغییرات، سهم درآمدی خانوار‌ها نشان می‌دهد در سال ۱۴۰۱ که سهم مسکن در مناطق شهری کشور ۳۸/۱ درصد بوده، این میزان در استان تهران به عنوان مرکز و پایتخت کشور با ۵۰/۸ درصد، رتبه اول کشور را داشته است. البته سهم مسکن در استان تهران طی سال ۱۴۰۲ باید بین ۵۴ تا ۵۵ درصد باشد؛ عددی که ۲۴ تا ۲۵ واحد درصد بالاتر از عدد ۳۰ درصدی متعارف کف فقر مسکن است.

بااین اوصاف وضعیت درآمد خانوار‌ها با توجه به هزینه تامین سرپناه برای زندگی ناترازی بزرگی ایجاد شده، هرروز ناامن تر و وخیم‌تر می‌شود. مسکن به عنوان اصلی‌ترین نیاز مصرفی مردم همواره تحت تاثیر عوامل مختلف قرار می‌گیرد و در این بین سیاستی برای تثبیت وضعیت عوامل تاثیرگذار وجود ندارد.

تنش در بازار مسکن قطعا معیشت مردم را هدف می‌گیرد. کارگر و کارمند با حقوق ثابت سالانه و هزینه‌های متغییر چطور می‌تواند به دنبال خرید یا حتی اجاره مسکن با قیمت‌های نجومی باشد!

امروز تورم بالای ۵۰ درصد به لایه‌های مختلف اقتصادی نفوذ کرده و توانایی مدیریت منابع مالی را از خانوار‌ها گرفته است؛ بر این اساس موضوع تامین سرپناه هر روز سخت‌تر می‌شود و این افزایش هزینه، سبد خانوار‌ها را خالی از کالا‌های اساسی و ضروری کرده است.